Μπορείς να φορέσεις για λίγο τα παπούτσια μου,

σ’ αφήνω για λίγο μόνο,

περίμενε να στα δώσω…

Μπορεί να νιώσεις για λίγο άβολα,

βλέπεις δεν είναι στα μέτρα σου,

δεν πειράζει…

Προσπάθησε όμως να τα φορέσεις…

Ξέρεις είμαι εγκλωβισμένος σ’ αυτά,

χρόνο με το χρόνο τα έφθειρα λίγο,

έγιναν ένα με το πόδι μου,

δεν τα έβγαζα, γιατί μου ‘παν πως θα με οδηγήσουν στ’ όνειρά μου,

Λες να μ’ οδηγήσουν έστω βήμα-βήμα στην ελευθερία μου;

Α.Δ