Μια επίσκεψη στην ευρύτερη περιοχή του Πρινιά είναι μια μικρή, αλλά όμορφη και εφικτή εκδρομή γι’ εκείνους που θέλουν να αποδράσουν κάπου κοντά στο Ηράκλειο. Εκεί, μπορεί κανείς να απολαύσει την πανέμορφη θέα από το εκκλησάκι του Αγ.Παντελεήμονα, να περπατήσει ανάμεσα στα ερείπια της αρχαίας πόλης Ριζηνίας, να επισκεφτεί τα υπέροχα λαξευτά πατητήρια και να παρατηρήσει τους ιδιαίτερους λαξευτούς τάφους που βρίσκονται κυριολεκτικά μέσα στον δρόμο. Όχι και λίγα για έναν τόσο κοντινό μας προορισμό! 

Είσοδος μονοπατιού

Ο Πρινιάς βρίσκεται μόλις 25 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από το Ηράκλειο. Ξεκινώντας από τον δρόμο Ηράκλειο προς Μεσαρά ή Μεσσαρά, στο ύψος της Αγίας Βαρβάρας μόλις 4 χιλιόμετρα δυτικά, θα τον βρείτε μπροστά σας. Όλη η διαδρομή είναι όμορφη, μα είναι εντυπωσιακό το εκκλησάκι του Αγ.Παντελεήμονα στον λόφο Πατέλλα, που δίνει την ψευδαίσθηση πως αιωρείται πραγματικά στο χείλος του γκρεμού, βλέποντας το κάτω από το ύψος του δρόμου, όσο πλησιάζεις στον Πρινιά.

 Το αυτοκίνητο σας μπορείτε να το αφήσετε στους πρόποδες του λόφου, σε μια τεράστια αλάνα που υπάρχει για να εξυπηρετεί το πλήθος κόσμου που επισκέπτεται τον ναό ανήμερα της εορτής του Αγ.Παντελεήμονα στις 26 και 27 Ιουλίου. Διαφορετικά, αν δε θέλετε να περπατήσετε τη μικρή απόσταση με χωματόδρομο που οδηγεί στον ναό και την αρχαία πόλη, πάρτε το αυτοκίνητο μαζί, απλά να ξέρετε πως ο χώρος για στάθμευση πάνω, είναι περιορισμένος. 

Εκκλησάκι Αγ.Παντελεήμονα

Αφού θαυμάσαμε την επιβλητική θέα όλου του κάμπου που έφτανε μέχρι το Ηράκλειο και την Ντία, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τα λιγοστά σκαλιά που μας οδήγησαν στην πύλη που οδηγεί στο μονοπάτι που καταλήγει στο εκκλησάκι. Το θέαμα απίστευτο, στο μονοπάτι συναντά κανείς όμορφα δέντρα κι έχει σε όλη τη διαδρομή από τα δεξιά του, τα ερείπια της αρχαίας Ριζηνίας και από τα αριστερά του, απίστευτη θέα με τα χωριά Πρινιάς, Ασίτες , Κεράσια, Βενεράτο, Δαφνές και το Ηράκλειο. 

Εσωτερικό εκκλησίας

Το εκκλησάκι σε χρώματα μπλε και λευκό, δεσπόζει στην κορυφή του λόφου και από την αυλή του μπορεί να δει κανείς τα όλα τα διπλανά χωριά, όπως προανέφερα. Εγώ προσπάθησα και τελικά διέκρινα από την πίσω μεριά της εκκλησίας και το χωριό μου το Κυπαρίσσι, καθώς και τον Προφήτη Ηλία με την κορυφή του Γιούχτα να δεσπόζει αγέρωχη στο βάθος. 

Δεν μπορούσαμε να φύγουμε από αυτό το μέρος αν δεν περπατούσαμε για λίγο και στα ερείπια της αρχαίας Ριζηνίας ή Απολλώνιας, που τόση ώρα παρατηρούσαμε δίπλα μας ερχόμενοι εδώ, μιας και φωτογραφίες της από ψηλά με drone που είχα παρατηρήσει, πριν την επισκεφτώ, με είχαν μαγέψει, αφού αποτυπώνουν καθαρά την πόλη, σε όλη της την έκταση. Εδώ, σας παραθέτω και τις δικές μου φωτογραφίες για να απολαύσετε την πόλη στα «ανθρώπινα μέτρα», μέσα στη φύση που έχει αγκαλιάσει τα γκρεμισμένα κτίσματα που κάποτε έσφυζαν από ζωή. Η ανθρώπινη παρουσία είναι έντονη και η αίσθηση περίεργη, θλιβερή και συνάμα χαρούμενη, όταν περπατάς στα βήματα των προγόνων σου….Η πόλη άκμασε έως τα Ρωμαϊκά χρόνια. Εδώ υπήρχε, επίσης, και ένα ιερό αφιερωμένο στη μινωική θεά των Όφεων και άλλος ένας ναός αφιερωμένος στη μητέρα του Δία, Ρέα, όπως εικάζουν οι αρχαιολόγοι. Θα ήθελα ο χώρος να ήταν πιο περιποιημένος, καθαρισμένος από τα αγριόχορτα και περιφραγμένος, για να μην μπαίνουν κατσίκια μέσα, κι ίσως μια επιγραφή με περισσότερες πληροφορίες για τη σπουδαία μινωϊκή πόλη που άκμασε κάποτε εκεί… 

Αρχαία Ριζηνία

Συνεχίζοντας προς τα κάτω, σκεφτήκαμε πως θα ήταν καλή ιδέα να πάμε πάλι προς τα πίσω, για να επισκεφτούμε και τα λαξευτά πατητήρια που συναντήσαμε στο δρόμο ερχόμενοι εδώ. Εξάλλου, δεν ήταν μακριά και οι πινακίδες που οδηγούν σ’ αυτά είναι πολύ εμφανείς, μόλις βγεις από το χωριό Πρινιάς, από τη δεξιά μεριά του δρόμου προς το εκκλησάκι του Αγ.Παντελεήμονα. Είναι πράγματι, εντυπωσιακές οι οπές πάνω στον βράχο για να ρέει ο μούστος με ευκολία με το πάτημα του κρασιού. Βέβαια, με τα αγριόχορτα αυτή την εποχή, παρόλο που υπάρχουν πινακίδες, τα πατητήρια δεν είναι σε όλη τους την έκταση ευδιάκριτα.

 Αν συνεχίσει κανείς στον κεντρικό δρόμο από Πρινιά προς Ασίτες συναντά επίσης, κάτι εντυπωσιακό στην διαδρομή του, αμέσως μετά την πινακίδα που σε καλωσορίζει στον δήμο ΓοργολαΪνίου αριστερά. Δεν μιλώ εδώ, παρά για τους λαξευτούς Ρωμαϊκούς τάφους, τις Σιδεροσπηλιές, όπως ονομάζονταν, οι είσοδοι των οποίων είναι ακριβώς πάνω στον δρόμο. Αν αφήσετε το αυτοκίνητο σας σε ένα ασφαλές σημείο στο πλάι του δρόμου, μπορείτε να μπείτε μέσα και να τις παρατηρήσετε από κοντά. Ο χώρος και στους δύο τάφους είναι εντυπωσιακός και φαίνονται ακόμα οι μετρήσεις των αρχαιολόγων στα τοιχώματα τους. Ανάλογα ταφικά μνημεία μπορεί να δει κανείς και σε ένα άλλο κοντινό χωριό της περιοχής, τον Αγ.Θωμά. 

Λαξευτοί τάφοι -Σιδεροσπηλιές

Μια τέτοια ωραία εκδρομή δεν μπορεί να κλείσει παρά με ωραίο φαγητό στο χωριό Ασίτες στο οποίο ήταν και το τέλος της διαδρομής μας για σήμερα. Το χωριό αυτό όμως, έχει τις δικές του ομορφιές και θα το επισκεφτούμε στο μέλλον, όχι μόνο για το υπέροχο φαγητό του….

 Α.Δ