Με μεγάλη χαρά εξερευνήσαμε την περίφημη στοά αφού ήταν επιτέλους ανοιχτή τις ημέρες του φεστιβάλ των τειχών! Η νυχτερινή μας βόλτα εκεί, με τον χαμηλό φωτισμό και τη χαμηλή θερμοκρασία ανέδειξε την επιβλητικότητα και τη μυστηριώδη ατμόσφαιρα ενός χώρου γεμάτου μνήμη και ιστορία, αλλά και ενός υπέροχου δείγματος της πολυδαίδαλης αρχιτεκτονικής των Ενετών. Δυστυχώς, το πέρασμα μετά την χαμηλή πλατεία που οδηγούσε προς τη μεριά της Όασης δεν ήταν επαρκώς φωτισμένο και το μονοπάτι έξω καθαρισμένο, έτσι ώστε ο επισκέπτης να αντιλαμβάνεται πως περπατά ουσιαστικά κάτω απο τη γη ένα κομμάτι της πόλης του και πως ένα υπόγειο “Ηράκλειο” υπάρχει κάτω από τους δρόμους που περπατάμε καθημερινά! Μακάρι, αυτή την ευκαιρία να την είχαμε ντόπιοι και ξένοι ολόκληρο τον χρόνο εκεί, αλλά και σε άλλα σημεία των τειχών. Το διαμάντι της οχυρωματικής ιδιοφυίας των Ενετών στη Μεσόγειο, η οχύρωση του Χάνδακα, μένει καλά κρυμμένο ακόμα και στις μέρες μας και θέλει δρόμο πολύ για να βγει στο φως.

Μνημείο για την εθνική αντίσταση στην Κρήτη με τα ονόματα των πεσόντων στις στήλες

Εκεί κρύβονται και μνήμες τη νεότερης ιστορίας, με το μνημείο για την Εθνική αντίσταση στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο που θα έπρεπε να είναι ανοιχτό στο ευρύ κοινό. Στη στοά αυτή κρατήθηκαν φυλακισμένοι πολλοί ντόπιοι αιχμάλωτοι, χριστιανοί και Εβραίοι που συγκεντρώθηκαν απο τους Γερμανούς, τον Ιούνιο του 1943 στο Μεγάλο Μπλόκο της Κρήτης. Το περπάτημα ανάμεσα στις δεκάδες στήλες με τα ονόματα των πεσόντων ήταν συγκλονιστικό. Πως περιμένουμε να γνωρίζουμε Ιστορία, αν δεν την “περπατάμε” καθημερινά για να θυμόμαστε και να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη;;

Ανατολική χαμηλή πλατεία του Μαρτινέγκο

Α.Δ