“Τα όσα η μοίρα μου ‘γραφε,

 κι άλλος κανείς δεν ξέρει, 

τα βρήκα μέσα στον καφέ,

 τα διάβασα στο χέρι

Ποτάμι βρήκα σκοτεινό,

μια σφαλιγμένη πόρτα,

κοράκια πάνω στο βουνό,

και φίδια μες τα χόρτα

Μακάρι να ‘μουν σα τα ζα,

που βόσκουν στον κάμπο,

γράμματα να μη γνώριζα,

μες τα μυστήρια ν’ μπω

Μυστήρια τέτοια δε συμφέ-,

να ψάχνω δε συμφέρει,

φέρτε μου δεύτερο καφέ,

κι αλλάξτε μου το χέρι.”

Οδυσσέας Ελύτης

(Όσοι δεν έχετε ακούσει και τη μελοποίηση του ποιήματος από τους Χαίνηδες, ευκαιρία να το ακούσετε….https://www.youtube.com/watch?v=FmETo3p6Q18)

φωτογραφία A.Daska