Η κούνια… ένα ποίημα την ημέρα…
Όταν ρωτάς το πώς και το γιατί
και η απάντησή μου πρέπει να είναι
ερμαφρόδιτη
κάνω πως δεν ακούω την ερώτηση,
είναι που περιμένω την πανσέληνο
ν’ αρπάξω την κούνια
που κρέμεται από εκεί πάνω
να σε καθίσω και
κουνώντας σε απαλά
ν’ αρχίσω πάλι τα γνωστά παραμύθια
Β.Αλεξόπουλος